Donderdag 25 juli 2024

Over de organist

Sander van den Houten (1987) werd in april 2017 benoemd tot organist van de Evangelisch-Lutherse Kerk in Den Haag en werd daarmee vaste bespeler van het beroemde Bätz-orgel uit 1762.
In Kampen is hij titulair organist van de Burgwalkerk en de Broederkerk en tweede organist van de Bovenkerk.
Op zijn achtste begon hij met piano- en orgelstudie bij Paul Kieviet in Middelharnis. Hij deed mee aan concoursen en won prijzen op het jeugdsolistenconcours in Melissant, het ensembleconcours in Oude Tonge en het Buxtehudeconcours in Zierikzee.
Sander volgde zijn bacheloropleiding tot organist aan het Rotterdams conservatorium bij Bas de Vroome. Ook volgde hij de studie kerkmuziek bij Hans van Gelder, Arie Hoek, Conny de Jong en Aart Bergwerff.
In 2013 slaagde hij cum laude voor zijn masterdiploma orgel aan het ArtEZ Conservatorium in Zwolle bij Theo Jellema. Hij volgde masterclasses bij Willem Tanke, Harold Vogel, Jacques van Oortmerssen en Thomas Trotter.
Hij volgde privélessen koordirectie bij Wiecher Mandemaker.
In oktober 2023 studeerde Sander met glans af voor zijn master beiaard bij Christiaan Winter en Tommy van Doorn aan de Beiaardschool in Amersfoort, onderdeel van de HKU te Utrecht.
Hij is als dirigent verbonden aan Concertkoor Immanuel Kampen, Oratoriumvereniging ‘de nieuwe ster’ Zwolle, Exspecto Epe en aan kamerkoor Arise Kampen.
Ook is hij cantor van de Theologische Universiteit Kampen en vaste begeleider van Cappella Campen, het Kampen Boys Choir, het Roder Jongenskoor en van Vocaal Ensemble Magnificat.
www.sandervandenhouten.nl

Uitgelicht 

Johann Sebastiaan Bach (1685-1750) heeft de Toccata e-moll (BWV 914) oorspronkelijk geschreven voor klavecimbel. Ten tijde van Bach was het gebruikelijk om werken voor orkest en klavecimbel te bewerken voor orgel. In dit verband kunnen we ook denken aan de bekende concerto’s van Vivaldi en de keurvorst van Sachsen die Bach bewerkte voor orgel en regelmatig worden uitgevoerd

De Toccata e-moll wordt tot de vroegere werken gerekend en is gecomponeerd rond 1707-1708. Het begint met een korte inleiding over een terugkerend ostinato, bijna in pedaalklank, gevolgd door een korte dubbelfuga (un poco allegro).
Het volgende deel, een adagio, wordt in één van de manuscripten aangeduid als prelude.  Mogelijk vormde het oorspronkelijk een paar samen met de afsluitende fuga, hoewel het een werk op zich is. De ongebruikelijke structuur voor het genre ‘toccata’ lijkt tot veel verwarring te hebben geleid in de 18e eeuw.